W roku 2014 r. minęło 65 lat od rozpoczęcia funkcjonowania Systemu Zielonej Karty, który powstał z rekomendacji Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych z roku 1949. System ma na celu ułatwienie podróżowanie pojazdami mechanicznymi między poszczególnymi krajami, których biura narodowe są jego członkami. Posiadanie ubezpieczenia OC w Systemie Zielonej Karty potwierdza jednolity, wystandaryzowany dokument w kolorze zielonym – stąd niewątpliwie nazwa. Zielona Karta jest uznawana za ważną bez dodatkowych formalności i opłat.
Kto wydaje Zieloną Kartę i komu jest ona potrzebna ?
Zielona Karta jest wydawana na wniosek posiadaczy pojazdów mechanicznych przez ubezpieczycieli OC. System Zielonej Karty skupia biura z Europy, Azji i Afryki, którymi zarządza Rada Biur (Council of Bureaux) z siedzibą w Brukseli.
Aktualną mapę wszystkich członków Systemu Zielonej Karty można znaleźć na stronie internetowej Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W ramach Systemu Zielonej Karty funkcjonuje porozumienie wielostronne, zgodnie z którym kierowcy pojazdów zarejestrowanych w państwach – sygnatariuszach porozumienia, mogą poruszać się po terytoriach tych państw bez konieczności posiadania certyfikatu Zielonej Karty. W ich przypadku przyjmuje się posiadanie ważnego ubezpieczenia OC ppm zawartego w kraju, w którym pojazd został zarejestrowany na podstawie ważnej tablicy rejestracyjnej pojazdu. Należą do nich: Andora, Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Polska, Rumunia, Szwecja, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Węgry, Wielka Brytania, Włochy. W wypadku Lichtensteinu, Monako, San Marino, Wysp Normandzkich, Gibraltaru, Wyspy Man oraz Wysp Owczych – także wystarczające jest posiadanie OC ppm, gdyż w ramach Systemu Zielonej Karty odpowiadają za nie odpowiednio Biura: francuskie, włoskie, brytyjskie oraz duńskie.
Pozostałe państwa Systemu Zielonej Karty nie są sygnatariuszami wspomnianego porozumienia wielostronnego, a przez to podczas poruszania się po ich terytorium konieczne jest posiadanie certyfikatu Zielonej Karty. Te państwa, to: Albania, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Iran, Izrael, Macedonia, Maroko, Mołdawia, Rosja, Serbia, Czarnogóra, Tunezja, Turcja, Ukraina.
Cel Systemu Zielonej Karty
Najważniejszym celem Systemu Zielonej Karty jest zagwarantowanie poszkodowanym w transgranicznych wypadkach drogowych realnego prawa do otrzymania odszkodowania. Nadto, obowiązujące przepisy przewidują także ewentualność prawną na wypadek wjazdu na terytorium innego państwa bez Zielonej Karty pomimo takiego obowiązku. Na łamach portalu w odrębnych artykułach zostanie omówionych więcej praktycznych kwestii dotyczących tych zagadnień.