To sedno jednego z wyroków Sądu Rejonowego w Nowym Sączu (sygn. akt I C 845/18), w którym sąd zasądził na rzecz ubezpieczonego zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w związku z niewywiązaniem się przez ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia assistance. Ubezpieczyciel tłumacząc, że nie może nawiązać kontaktu z partnerem w miejscu przebywania ubezpieczonego, nie zorganizował ubezpieczonemu pomocy, podczas gdy on skręcił nogę. Ubezpieczony zmuszony więc był do zapewnienia sobie pomocy medycznej na własną rękę, a zaniechanie ubezpieczyciela naraziło go na utratę życia i pozbawiło go poczucia bezpieczeństwa, które zagwarantował sobie wykupując właściwe ubezpieczenie. Dlatego też sąd nie miał wątpliwości, że zaniechanie ubezpieczyciela doprowadziło do naruszenia dóbr osobistych ubezpieczonego, co zasługuje na zadośćuczynienie.